Afgelopen week heb ik op het forum een topic geopend over het leren meelopen aan de fiets. Ik kreeg heel veel goede tips en gisteren heb ik de knoop doorgehakt: ik deed de gele trui en aan Max kreeg de roze en gewapend met een zak koekjes gingen wij op weg
In mijn straat besloot ik , geheel tegen advies, gewoon eens te beginnen met fietsen om te kijken hoe Max hierop reageerde....

Het zal jullie niet verbazen dat ik bijna terecht kwam in de eerste struik die Max rook

. Ik kon er gelukkig wel om lachen en besloot dapper om het nog eens te proberen....met al resultaat dat ik de tweede struik ook van dichtbij zag

. Op dat moment kwam een buurman thuis met zijn fiets en riep:,, Oh jee, wordt dat de eerste keer?'' Ik bevestigde dat en hij gaf mij als tip dat ik eerst moest beginnen met lopen en dat Max rechts van de fiets moest, zodat ik hem kon beschermen tegen het verkeer. Ik bedankte hem voor zijn tip en gaf aan da ik ook gelezen had dat ik eerst moest beginnen met lopen, maar dat ik had gehoopt dat Max misschien een natuurtalent was.
De eerste paar meters lopen, was een grote ramp. Max wilde continu markeren en trok mij en de fiets naar de struik. Ik heb ter plekke een commando bedacht: ,,aan de fiets'' En dit herhaald en beloond door steeds een snoepje te geven. Na 10 minuten was het kwartje gevallen en liep Max perfect naast de fiets.

De volgende stap was steppen met de fiets en ook dit ging perfect. Zodra Max te snel wilde gaan, gaf ik het nieuwe commando en vertraagde Max hierop direct weer zodat hij naast de fiets kon rennen. Na weer 5 minuten probeerde ik nog eens een poging te wagen en echt te gaan fietsen. Het ging perfect

!!! Hij wilde niet markeren en bleef perfect naast mij lopen. Zo zijn wij naar huis gefietst. Een paar uur later heb ik het nog eens geprobeerd. Ik hem eerst uitgebreid laten p&p en hem al die tijd laten volgen aan de fiets en daarna ben ik meerdere keren met hem over het industrieterrein gefietst (ongeveer 2.1 km in totaal). Wederom ging het perfect
Ik was gisteren en ben nog steeds ontzettend trots op mijn lieverd

Jullie hadden ons gisteren eens moeten zien; ik bleef Max maar aanmoedigen en complimenteren. Op de terugweg gisteren met Max dravend naast de fiets kwam ik de buurman tegen die mij die tips had gegeven. Toen hij ons passeerde, stak hij zijn duim op en riep spontaan: HOERA! Toen voelde ik mij nog trotser worden, dat wij dat 1 dag samen hadden bereikt.
Groetjes, Roy en Marjolein en een pootje van Max en Bob.