Het begon vorige week, we waren lekker aan de wandel en Flits liep los. Hij bleef even achter en ik kijk net waar hij uithangt en daar komt ie al aangerend. Opeens zie ik wat uit z'n bek bungelen, ik kon niet zien wat het was. Hij kwam trots naar me toe gerend en hij wil duidelijk laten zien wat voor moois hij heeft gevonden, blijkt het een nek +kop van een kip te zijn, heerlijk. Maarja toch maar aangepakt natuurlijk en geprezen
Dagje later weer aan het lopen en meneer loopt wat door de bossen, komt ie ineens naar me toe gerend met wat wits in de bek, weer aangepakt natuurlijk. Was een wit bolletje.
En gister opnieuw, hij snuffelt een tijdje op het grasveld, ik wilde hem bij me roepen om weer naar huis te gaan dus ik fluit hem bij me. Het duurt even voordat hij komt want hij moet nog wat oppakken, komt ie vervolgens met een halve banaan in de schil aanrennen. Ook dit geeft ie weer keurig af.
Super trots natuurlijk op m'n mannetje, maar vraag me echt af waarom hij het niet stiekem opeet? Die labradors die willen toch alles vreten wat los en vast zit? En hij houdt zeker wel van lekkernijen dus dat is het ook niet. Het is ook steeds op plaatsen waar ik hem toch niet goed kan zien, dus hij heeft alle kans om het even sneaky op te eten. Is toch allemaal in 1 sec weg. Maar nee hoor, Flitsje is gewoon super braaf en brengt gewoon z'n vondsten naar het vrouwtje zonder ervan te smullen.
Mijn knappe boef
Nog meer van die "nep"labradors?
Neehoor ik ben alleen maar blij dat hij geen viezigheid van de grond eet, maar had het alleen niet verwacht.
Dus blij verrast
Ben benieuwd of er hier nog meer van die brave labjes zijn?






