royenmarjolein schreef:Fijn dat je wat bruikbare tips hebt gekregen waarmee je aan slag kunt

Het is goed dat je eruit filtert wat je kunt gebruiken. Toch vind ik je eigenwijs

De tips die hier worden gegeven zijn uiterst bruikbaar en worden ook door hondendeskundigen aangereikt. Je verwerpt ze echter meteen en reageert nogal achteloos op deze tips en sommige (kritische) feedback. Ik krijg ergens het gevoel dat Doby geen standaardhond is, maar een menselijke puber waar overleg mee gevoerd moet worden

Uit jouw reactie en eerdere topics krijg ik het idee dat je Doby teveel betrekt in bepaalde beslissingen en teveel rekening houdt met zijn eventuele gevoelens.... alsof je samen met hem in de Tweede Kamer zit en overlegt tot een compromis is bereikt

Ik vind dat geen gezonde relatie tussen baas en hond. Mijn inziens kun je met een hond geen afspraken maken, zoals je die met een kind zou maken: ,, Als jij je huiswerk maakt, dan mag je een kwartiertje internetten.'' Voor een hond is het ''ja'' of ''nee'' . En als baas bepaal jij wat het wordt

Duidelijkheid is zeer belangrijk en een hond in een situatie brengen dat hij er net niet bij kan, lijkt mij geen leuke oplossing. Alsof iemand je meeneemt om te shoppen en net als je een paar nieuwe outfits hebt gekozen en hebt gepast, ze terug moet hangen

Doby zal ook niet zo snel kalmeren als hij al zo dichtbij is. Ik denk door met zo'n compromis te komen, je het probleem alleen maar erger maakt en je de oplossing uitstelt.
Je geeft aan dat het geen situatie is van ,,hij wil dat, ik niet.'' , maar ik kan mij niet voorstellen dat jij wilt dat Doby met 60 km aan de riem vooruit springt en iedereen onstuimig begroet. Dus jij wilt zijn gedrag niet! En jouw argument dat Doby ook een babbeltje wilt maken, raakt kant noch wal en vind ik ergens afschuiven van jouw verantwoordelijkheid als baas. Mijn honden vinden alles geweldig, inclusief onstuimigheid. Geeft ze nog geen recht om mijn huis te verbouwen (omdat ze willen stoeien), de buurman omver te springen en katten op te jagen.
Voor alle duidelijkheid; ik ben geen bullepees en mijn honden zijn mijn alles, maar er zijn wel regels

Maar bij jou is dat kwartje heel snel gevallen.
IK ben de baas, en IK bepaal alles voor mijn hond.
En ik bedoel dan ook echt alles bepalen. (spel - eten - rust - trainen - enz enz enz)
@Floortje:
Wordt baas, en zie de hond eens wat minder als een "kind", ach het is zo'n lieve, en een knuffelkont.
Oh je springt in de zetel uit jezelf, ach kom er maar bij.
NEEEEE, de hond is al van het begin bezig om dat stapje hoger te komen op de ladder.
JIJ bepaalt wanneer de hond in de zetel mag.
Je laat de hond veel te veel zelf zijn gedacht doen.
Wilt je hond naar een andere hond, dan bepaal jij hoe dat verloopt.
Wil jij het niet, omdraaien en andere richting opwandelen.
Want nu krijgt hij elke keer zijn beloning, ik spring er naar toe, me baas corrigeert niet, dus YESS weer gewonnen.
Zelfs al wil jij dat babbelke doen, dan nog bepaal jij hoe de hond zich gedraagt.
Gaat de hond er te wild naar toe, pech maatje maar zo doen we dat niet.
Omdraaien, zeggen waarom je weg draait tegen de persoon, en de volgende keer misschien wel.
Als ik iemand begroet, en mijn honden zijn bij me.
Dan moeten ze zitten, doen ze dat niet, dan draai ik mij om.
Stap een meter of 10 weg, en ga terug naar die persoon.
Nog niet luisteren, dan weten ze het.
Maar ik herhaal het omdraaien en weglopen.
En wees maar zeker dat mijn honden me heel graag zien en voor me willen werken.