Sandringham van het Bos Beerschoten, roepnaam Sandor.
06-10-'97 ~ 20-04-'08

Sandor is door de stiefvader van mijn vriendin aangekocht om de leegte op te vullen bij zijn overlijden. De man was erg ziek. Zijn eerste taak heeft Sandor perfect vervuld totdat bleek dat de moeder van mijn vriendin sterk allergisch is voor honden. Een nieuw tehuis voor Sandor was snel gevonden: mijn appartement. Mijn vriendin, die tot op dat moment nog thuis woonde is gelijk mee verhuisd. Dus ook daar had Sandor zijn aandeel in. Sinds 2004 werk ik thuis en werd Sandor mijn vaste collega. Bij stress op het werk zorgde hij voor ontspanning.
Afgelopen december (2007) werd bij Sandor een ernstige leveraandoening geconstateerd. In eerste instantie dacht met aan kanker en werd Sandor geopereerd om te kijken in zijn buik. Dat moment was een eerste afscheid daar Sandor moeilijk uit de narcose kwam. Gelukkig, een dag later mocht Sandor mee naar huis (evenals een zak pillen en dieetvoer).
5 maanden later, begin april (2006) vond Sandor het eten niet meer lekker. Nu is hij altijd al een moeilijke eter geweest (de DA denkt dan ook dat zijn leveraandoening al van kleins af aan hier mee iets van doen heeft) maar deze keer hield hij vol. Meerdere malen de DA bezocht, onderzoeken enzoverder tot op woensdag 16 april. De medicatie moest omhoog voor een kickstart, hij moest toch weer eten! Echter, Sandor had andere plannen en vanaf dat moment begon het ons te dagen.
We hebben hem nog drie dagen extra verwend, van het dieet afgeweken tot ik zondagmorgen na een korte nachtrust beneden kwam en aan Sandor zag dat ook zijn besluit vast stond. Nog even geknuffeld en de dierenarts gebeld.
Zondagmorgen rond 08:50 hebben we in samenzijn van mijn schoonmoeder, mijn vriendin en ik Sandor bij de DA laten inslapen. Sandor is 10 jaar en 6 maanden oud geworden en heeft iedere dag zijn nut bewezen als uitermate trouwe vriend.


Sandor als puppy en Sandor met de "page".